- черландараш
- Г. церл ӓ нд ӓ́р ӓш-ем заражать, заразить; передавать (передать) заразу кому-чему-л.; вызывать (вызвать) болезнь. Грипп дене черландараш заразить гриппом.□ Пеҥгыде шӱ чвуй шийме годым пырчын ӱмбалжым черландара, а шытен лекмеке – кушкылым. «Мар. ком.». Твёрдая головня во время молотьбы заражает поверхность зерна, а после прорастания – растение. Шартышыште кийыше черле еҥмоло еҥ-влакым огеш черландаре. «Мар. ком.». Больной, лежащий в постели, не заражает других людей. Ср. туештараш.
Марийско-русский язык (Марла-рушла мутер). 2009.